viktor_sr
пред неколку години

Заминува уште една ноќ, ноќ обична, тажна како и сите други.
Одамна згасна сонцето. Полека згаснува и надежта во тебе,
онаа надеж што секој ден се раѓаше и умираше во мене...
Сепак ти никогаш не ме сакаше, а јас цели 13 месеци живеев во сон,
сон кој лесно се раѓа, а полека умира. Сите ми зборуваа за твоите страсти,
симпатии, најблиски другари... Секој збор ме болеше, ми оставаше
тешка рана во срцето, ти се лутев, а неможев да те мразам.
Тогаш се раѓаше таа мисла, таа желба што беше посилна од мене:
„Можеби ме сакаш, но не сакаш да признаеш. Мислиш дека јас
ништо не чувствувам за тебе...“ Зошто дозволив олку да те сакам?
Да те сакам повеќе од себеси... Каде ми е сега гордоста? Каде е таа храбра,
симпатична девојка што мамеше со многу погледи, а ретко се вљубуваше...?
Каде сум сега јас, изгубен во сите сништа и желби што ти постојано ги кршеше,
а јас не чувствував? Не, ти никогаш не ме сакаше...
Што ме привлече толку кај тебе, зошто тоа не ме привлече сите овие години?
Дали јас го заслужувам ова... Јас, толку чувствителен,
толку мирен и близок со сите... Никогаш не знаев дека љубовта толку боли...
Сите пред тебе, не ги сакав вистински.
Тоа беше всушност ништо, во споредба со ова што го чувствувам за тебе
. Или не е така? Што е ова, вистинска љубов или мала симпатија што набргу
се претвори во чекор до лудилото? Мене сеуште не ми е јасно дали нешто
чувствуваше за мене. Ми беше странец, и од никаде се појави и ми стана најблиска и најомилена.
Ми стана најдобра пријателка за само два дена и пак се прашувам:
„Каква магија ме привлече кај тебе?“ Баш ти, ти на кој не му
обрнував внимание, ти кој ме нервираше, ти особа која гледаше од височина...
Се беше мистерија: твоите најубави кафени очи, округло лице,
твојот најнежен и најсладок глас... Незнам, навистина незнам и не
верувам дека ќе сретнам некој како тебе, толку сладок, толку нежен...а толку затворен и .....
Пред мене беше храбра - се бранеше; беше убава - ме заведе; беше романтична
и нежна - ми го зеде срцето... Можеби го чуваше како највредно, можеби
го скрши, а можеби не ни знаеше дека тоа срце постои...
Што направи со моето срце само ти знаеш и не барам да ми кажеш,
само знај дека колку да го кршиш и повредуваш, после се ќе остане со тебе!
Ќе остане иако не веруваше во него,не сакаше да ја осетиш неговата љубов и иако мислиш дека се е лага,
едно е вистина - оваа љубов ја чував само за тебе! Не дозволувај
да се уништам поради тебе, сакај ме и ако мислиш дека некој те
заслужува знај дека кети посакам се најдобро и ке те пуштам, бидејќи јас вечно ќе те носам
со мене и ќе те сакам засекогаш!!!Иако ти ме промени едноставно и брзо....И ме заборави но еве сега и јас сум без срце
бидејки ти го дадов тебе...А јас неможам да живеам без срце и умирам...Но тогаш не доаѓај на таа мермерна плоча
каде што ке биде испишано моето име...Но знај засекогаш ке останеш во мене....

1

0 Коментари

viktor_sr
пред неколку години

they know what is that

2

0 Коментари

viktor_sr
пред неколку години

0

0 Коментари