Добро е што врне
дождот солзите ми ги скрива,
но мојата болка дали ќе престане?
Дождот ќе ја измие тагата горчлива
но споменот во мене нема да умре.
Болката ме раскинува,
тагата ме убива,
солзите мои сè повеќе се ронат
и ветерот нежно ме гали,
а зборовите на немата песна на есента
немирно ѕвонат.
Лисјата танцуваат така златни
а јас мечтаам за деновите неповратни.
Во тебе се вљубив не по моја вина
заради срцето овде во гради што бие
сега посакувам есента да ме убие.
Убиј ме! Не ме жали
зарем страдањата мои се мали?
Заради тебе есен се заљубив
и срце в гради силно зачука
за личноста што сега не е тука.
Знам дека тој друга љуби и во моментот ја опсипува со прегратки и со бакнежи,
дождот солзите ми ги скрива,
но мојата болка дали ќе престане?
Дождот ќе ја измие тагата горчлива
но споменот во мене нема да умре.
Болката ме раскинува,
тагата ме убива,
солзите мои сè повеќе се ронат
и ветерот нежно ме гали,
а зборовите на немата песна на есента
немирно ѕвонат.
Лисјата танцуваат така златни
а јас мечтаам за деновите неповратни.
Во тебе се вљубив не по моја вина
заради срцето овде во гради што бие
сега посакувам есента да ме убие.
Убиј ме! Не ме жали
зарем страдањата мои се мали?
Заради тебе есен се заљубив
и срце в гради силно зачука
за личноста што сега не е тука.
Знам дека тој друга љуби и во моментот ја опсипува со прегратки и со бакнежи,
а од очите мои извираат солзи невини
за таа љубов што во мене се роди
и за единствена и најискрена досега
во мојот живот се води.
Сонувам за денот фатени за рака
јас и ти ќе бидеме среќни и без љубовна мака
ќе талкаме низ долините,
ќе ни раскажуваат за љубовта шумите, планините
ветерот ќе ни мрси коси
ќе трчаме по брегот на љубовното море,
по планините и песокот боси,
и ќе се храниме од среќата на утринските роси.
Го испраќам срцето мое до срцето твое
и везден се молам на бога
кога ќе сфатиш дека силно до болка те љубам, кога?
Бакнежот што сакаше да ми го подариш
го испрати до есента
но неа ја пресече зимата
и бакнежот се претвори во бакнеш леден
кој заблеска како волшебна снегулка
во тој ден за мене многу беден.
Суровоста срцето ми го плена
и в гради силно се зари,
а срцето мое како пресечени вени
за милост моли пак да се спои
а тоа на милиони парценца се раздели
и го бара виновникот за тоа љубовно убиство
а за возврат добива сè што е и од смрт поболно.
Зимата е на самиот праг
таа патува и сака што побрзо да стигне
а не знае дека со нејзиното доаѓање
може милиони среќни срца да убие.
И последните златни лисја паѓаат
од мене останува и последната воздишка
а воздишки веке не се раѓаат
и ми се чини дека животот мој бил голема грешка
Грешка,но од таа грешка научив
силно да љубам, и научив по љубовта
и радоста ја губам
со последните отчукувања на моето срце
јас си го спомнувам неговото лице
со последната моја солза кажувам:
Кажете му дека го љубам, а јас морам заминувам...
за таа љубов што во мене се роди
и за единствена и најискрена досега
во мојот живот се води.
Сонувам за денот фатени за рака
јас и ти ќе бидеме среќни и без љубовна мака
ќе талкаме низ долините,
ќе ни раскажуваат за љубовта шумите, планините
ветерот ќе ни мрси коси
ќе трчаме по брегот на љубовното море,
по планините и песокот боси,
и ќе се храниме од среќата на утринските роси.
Го испраќам срцето мое до срцето твое
и везден се молам на бога
кога ќе сфатиш дека силно до болка те љубам, кога?
Бакнежот што сакаше да ми го подариш
го испрати до есента
но неа ја пресече зимата
и бакнежот се претвори во бакнеш леден
кој заблеска како волшебна снегулка
во тој ден за мене многу беден.
Суровоста срцето ми го плена
и в гради силно се зари,
а срцето мое како пресечени вени
за милост моли пак да се спои
а тоа на милиони парценца се раздели
и го бара виновникот за тоа љубовно убиство
а за возврат добива сè што е и од смрт поболно.
Зимата е на самиот праг
таа патува и сака што побрзо да стигне
а не знае дека со нејзиното доаѓање
може милиони среќни срца да убие.
И последните златни лисја паѓаат
од мене останува и последната воздишка
а воздишки веке не се раѓаат
и ми се чини дека животот мој бил голема грешка
Грешка,но од таа грешка научив
силно да љубам, и научив по љубовта
и радоста ја губам
со последните отчукувања на моето срце
јас си го спомнувам неговото лице
со последната моја солза кажувам:
Кажете му дека го љубам, а јас морам заминувам...
Содржините на интернет страницата Романтични.мк може да се користат исклучиво за лично информирање. Не е дозволено превземање, користење или реобјавување (дозволено е реобјавување само на дел од содржината со ставање линк до содржината што се цитира) без писмена дозвола од Бест Нет Студио, во спротивно ќе Ви пратиме фактура со назнака „плагијат“ во вредност од 15.000 денари.
Коментари
luni4ka
пред неколку години
super super!!!!
БаКчУ
пред неколку години
odlicno nemam komentar
prav poet
tanjaloveandhate
пред неколку години
pesnata e mn ubava... polna so emocii koi teraat da zaplaces i jas imam vkvi pesni i znam kako e koga ke se razocaras vo ljubovta
suze@sk
пред неколку години
lele poubava pesnicka nikad nemam procitano
mn e dobra preubava
martu6
пред неколку години
mozam da te svatam kako ti e. Jas sega pominuvam niz ova. aj pisi mi sega jas so da pram. nekoj sovet? Pozzzzzzzzzz
Остави Коментар