Се започна вака. Во летото таа излегуваше со нејзините другарки во кафичи, се забавуваше, но длабоко во себе знаеше дека не е среќна, дека нешто и фали за нејзината среќа да биде комплетна. Во нејзиниот живот и недостасуваше љубов. Една јулска убава вечер додека таа со нејзините другарки чекаше да дојдат другите од друштвото, забележа едно момче со смеѓа коса, кафени очи и мистериозен поглед, како гледа во неа. По две недели тие се запознаа, а тој сакаше нешто со неа. Неа и беше тешко да му каже дека до тој момент таа немала дечко, и дека сеуште го нема доживеано првиот бакнеж. Но кога се осмели да му го каже тоа дозна дека и тој сеуште го нема доживеано првиот бакнеж. Па во убавата ѕвездена ноќ нивните усни се склопија едни на други и заедно го доживеаа првиот бакнеж.
После таа вечер девојчето не можеше да престане да мисли на него. Тој замина на одмор со другарите, а таа остана да мисли на него цело време, иако за тоа не беше свесна. Но секој ден таа помислуваше на него. Кога тој се врати и предложи да имаат нешто посериозно, но таа не сакаше. Чуствуваше несигурност и немаше храброст да проба нешто ново во животот. Летото помина, а тие двајца кога ќе се сретнеа нивните погледи се одбегнуваа. Така помина и есента. Но кога дојде зимата, судбината сакала тие повторно да се сретнат. Изминаа само неколку дена од новата година и на еден празник тие повторно се сретнаа. Но за голема несреќа тој беше со друга девојка. Кога тој ја виде неа не се осмелуваше да ја погледне во очи, а таа со неизмерна тага едвај издржа гледајќи ги тие двајца заедно. Тој изгледаше среќен со другата девојка. А таа кога го виде во прегратките на друга сфати дека го сака. Таа сфати дека тој е нејзината прва љубов, но сега веќе беше доцна. Таа може само да се надева дека тој некогаш ќе и се врати.

Прочитајте повеќе