Водите на љубовта се каприциозни и непредвидливи, а како еднаш засекогаш да се ослободите од љубовните игри, калкулации и тактики и да изградите стабилна и зрела врска?Кога озлогласените пеперутки треперат во нашиот стомак и розова магла ќе се спушти врз преоптоварените умови, одземајќи ни ја моќта на рационалната мисла, влегуваме во зона во која нашите радари и компаси не функционираат како што треба, а струите не вовлекуваат во опасно правци. Дури и во таа луда состојба, од која не штити ниту интелигенцијата, ниту мудроста на долгогодишното искуство пловејќи по теренот на љубовта, тивкиот глас на интуицијата со сите сили се обидува да не насочи подалеку од карпата кон која среќно скокаме. Единствениот проблем е што често не го слушаме преку вревата на истото бескрупулозно треперење...
Психотерапевтот Анет Нуњез објаснува дека веќе во раните фази на врската наидуваме на детали кои „ни даваат чудно чувство дека нешто не е во ред“ и обично ментално ги снимаме овие моменти за да можеме да им се вратиме доколку е потребно ако се покаже дека тоа не е вишок туку модел на однесување . Понекогаш црвените знамиња се навидум мали нешта, а понекогаш се јасни знаци дека е време за целосно повлекување. Но, иако во теорија сето тоа звучи прилично транспарентно, во пракса работите никогаш не се толку црни, бели и црвени. Како да се врати чувството за насока на бојното поле на љубовта во создавање... или исчезнување?Непријатна вистина е дека, соочени со потенцијално неконзистентно однесување на луѓето што ни се допаѓаат, мешани сигнали и повремено црвено знаме, почнуваме да личиме на Расел Кроу во „Умот на гениј“, барајќи регуларност во неповрзани настани додека целосно не ја изгубиме нашата умови. Меѓутоа, нашето постојано превртување на одредена врска помалку има врска со тоа колку материјал треба да превртиме и дали навистина нешто ќе постигнеме со превртување, а многу повеќе има врска со потребата некако да совладаме ситуација која се спротивставува на нашата контрола. Дури и кога врската ќе пропадне, размислуваме за неа и бескрајно зборуваме за да ја држиме на вентилатор барем извесно време откако врската, а ние заедно со неа, ќе биде прогласена за мозочно мртва. Тоа опсесивно ментално вртење навистина не служи за ништо, и ако постоеја функционални совети како да се извлечете од него пред да трошите драгоцено време и енергија, личноста која ја патентирала таа стратегија би заслужила Нобелова награда за мир на умот. За жал, природата на оваа ротација е таква што таа едноставно мора да се истроши, а најдоброто што можеме да го направиме е да си простиме за привременото затемнување на умот. И не е лошо да се потсетиме дека понекогаш работите се поедноставни отколку што изгледаат.
Коментари
Остави Коментар