Го слушам гласот на болката која се задушува во солзи. Се сеќавам... за миг ти ме заслепи, толку брзо ме оосвои, бев опседната од тебе. Ме освои со своето срце кое сепак не знаело да сака. Мислев дека погледите што ми ги праќаш се знак дека ме сакаш. Мислев дека тоа е љубов. Но згрешив, многу згрешив...
Најпрво згрешив што те запознав и што ти ги отворив вратите на моево срце да влезеш во него. Сега сум сама, без тебе, меѓу оние што страдале некогаш. Талкам со својата тага, а излезот никаде го нема. Понекогаш се прашувам дали некаде постои некоја девојка што те сакала и што страдала поради љубовта, поради оној кому му ги подарила своите чувства. Но од тебе ни трага ни глас... Не, повеќе нема да страдам и да тагувам, верувај ми нема... на крајот сватив дека ти не си оној што треба да го сакам...

Прочитајте повеќе