Емотивно нестабилен и недостапен родител не е способен да се поврзе со своите деца на длабоко ниво, да одговори на нивните најинтимни потреби, како ни да им пружи емотивна поддршка и потпора кога им е потребно.

Што ги карактеризира родителите кои се емотивно нестабилни и недостапни?

Тие се често незрели и имаат психолошки проблеми кои многу веројатно исто така потекнува од нивнотот детство. Одредените однесувања, емоции или исмптоми кои често се јавуваат кај емотивно  нестабилните и недостапните родители се следниве:

- Ригидност - невозможност да во својот став и однесување да бидат флексиблни кога е тоа потребно

- Ниска толеранција на стрес - невозможност да се носат со стресот за зрел начин

- Агресивност - имаат напади на бес кои можат да бидат следени со физичка агресија, суицидно однесување, со закани дека ќе се повредат себе си или другите.

- Не ги почитуваат личните граници - се однесуваат и сакаат да бидат пријатели на своето дете наместо родители.

- Постојано бараат внимание - потребни им се признанија и поддршка по секоја цена.

1.На родителот не му е грижа за твојата благосостојба

Природно е да веруваме дека секој родител е прекрасен и грижлив за своето дете. Мислиме дека секое човечко суштество е нормално да биде емотивен достапен и на најдобар начин да се грижи за своето дете.

Тоа просто не е така. Постојат родители кои би дале се за детето, но и постојат и оние кои воопшто не им е грижа што се случува со нивното дете. Ова е често случај кај Минхаузенов синдром. Во прашање е сериозно ментално пореметеување карактеристичен по тоа што личноста глуми дека е болна или намерно предизвикува симптоми на болести и се самоповредува или ги повредува своите деца за да предизвика внимание, загриженост и сожалување од околината. Колку и да е тешко да се верува, вакви родители навистина постојат.

2.Родителот е повеќе загрижен за своите потреби отколку за потребите на семејството

Родителите кои се емотивно недостапни често гги ставаат своите потреби на прво место, да одат на журки, да се напиајт или да користат дрога, на прво место во однос на активностите и обврските кои имаат врска со нивното семејство.

Изговорувањето на реченицата „Морам да имам свој живот, не можам секогаш да бидам мајка/татко“ и секако дека е точно родителот исто така треба да има свој живот, но во некои случаји тоа оди во екстреми.

3.Родителот се однесува различно кога е дома и кога е во друштво.

Родителот пред други луѓе е многу пријатна личност која постојано се смешка, се преставува како грижлив родител полн со разбирање, додека е потполно различен позади затворени врати.

4.Родителите ги спречуваат своите деца да станат независни

Некои родители свесно ги спречуваат своите деца да станат самостални и независни од себични причини како страв дека ќе останат сами и дека нивните деца ќе ги напуштат.

Тоа се главно родители кои ја гледаат својата вредност ни своите деца и мислат дека ако децата еднаш ги напуштат, со себе ќе го однесат и нивната „смисла за живот“. Ваквите родители неретко се служат со уцени и со плашење кон своите деца за да постојано ги контролираат.

Прочитајте повеќе