Седам во доцните часови на ноќта и го гледам полниот месец како сјае во мракот на небесното волшепство и се прашувам каде си? Кого оваа ноќ го љубат твоите усни, на кого оваа ноќ му ветуваш сè, на кого му велиш ТЕ САКАМ. Минуваат мигови, минути... времето бесконечно тече, а јас гледам во твојата слика и посакувам пак да си до мене, да те видам да те допрам, да го почувствувам твојот мирис, да се покорам на твоите бакнежи, посакувам да бидам твоја мала гулабица како некогаш. А судбината војува со мене и со моето срце. Кога јас сакам мир таа војува, кога јас сум уништена таа те праќа тебе, кога целиот свет е против мене таа го праќа ангелот на љубовта за одново и одново да ми покаже дека вреди да се сака дури и тогаш кога сите ќе ме напуштат и ќе ми го свртат грбот, дури и тогаш кога се ми се чини невозмозно, дури и тогаш кога ружата ќе добие трња и ќе го уништи моето срце.

Прочитајте повеќе