Како сончев ден е јасно дека нема да бидеме заедно ти и јас. Колку и да изгледа недовршено нашево јас и ти за сè сме само за љубов не. И немој да се секираш, секогаш ќе имаш некој кај кој ќе можеш да се „вратиш“. Бар јас за десет дена собрав спомени и емоции за да напишам книга. Нема ко мене и тебе. Нема ко нашево. Нема ни да има...
И да знам дека нема ја почувствувам топлината на твојата прегратка повторно, и дека нема те бакнам никогаш, нема да можам да те оставам туку-така. Мислев дека ќе бидам доволно силен и дека ќе можам да се исправам кога дождот ќе почне да паѓа, но, тешко е да бидеш силен кога знаеш дека постои некој кој ќе ти фали толку силно.
Некои ми велат дека е само време во прашање, но, и на времето му треба време, нели? И посакувам, со скршено срце посакувам да се обидеш да го вратиш како што беше, но знам дека премногу барам. Впрочем, неможам ни да го барам тоа од тебе, беше искрена со мене уште од самиот почеток.
И додека дојде денот кога повторно ќе си кажеме здраво, не кажувам збогум. Додека не те видам повторно, доволни ќе ми бидат спомените. А кога времето ќе биде на наша страна, е тогаш ќе нема место за солзи, само убави моменти.
Знам дека еден ден твојот и мојот пат на љубовта ќе се вкрстат, а до тогаш останувам со празно срце и верувам дека таму некаде, доцна во ноќта, кога ќе бидеш сама и ќе погледнеш кон небото ќе се сетиш на мене. Но немој, немој да пуштиш солза, насмевни се и продолжи понатаму со мислите.

Прочитајте повеќе