Сите сме во своите врски или бракови еден на друг.Од љубов до краток спој не се доаѓа затоа што некој од партнерите е лош или подобар. Светлото е различитоста на нашите личности, амбиции, приоритети...

Затоа потрагата за сродна душа е голема заблуда која се разоткрива со тек на времето. Резултатот на сродност обично се завршува со досада. А досадата е убиец и најголема љубов на двајца луѓе.Да се потсетиме на тоа пред да го оптужиме партнерот. 

Ако нашето доживување на нашите различности емотивно е срушено, понижено или обострано не прави напнати, тогаш не сме ја сватиле мистеријата на поимот љубов. Таквата мистерија не обврзува на поделба на задачите. Тоа би значело дека таае сенција на животто ја искористуваме, правдајќи се со некои измислени правила. Љубов со правила прима девијантен облик на живот кој подеднакво ги изморува двата партнери. 

Што е вистинска љубов, а што не 

Уморниит однос не се завршува во кревет со помирување туку на суд. Кога љубовта влезе во судскиот список, на никого не се пишува добро. На нејзе таму не и е местото. Да се суди љубовта може само неупатен човек кој таа свест на лошо чувство ја употребувал. 

Бидејќи, љубовта и страста потполно се разликуваат во својата смисла и суштина. Во најниска смисла зборот љубов подразбира допуштање, а праксата усовршување. Меѓутоа, секогаш има помош, посебно кога човекот е збунет со нечие однесување. Очекуваме едно, а добиваме сосема различно. 

Колерација на љубовта и егото

Егото на човекот е потребен за психофизички опстанок. Свесноста дека постоиме и дека можеме да правиме дела ни помага да не се откажуваме и кога е најтешко. За да не станеме на некого играчка, ние користиме палета на понуди на нашето его.

Ако нешто сум создал, тоа е мое. Затоа не се одрекнуваме, туку го поттикнуваме. Тој е своеврска одбрана од одредени напасти на живот. Тоа што го гледаме во очите на човекот, макар и човекот да го криел тоа од себе и од други. Дали сме заслужни за таков живот? Тој е маскиран заводник на чиј шарм тешко моежеме да му одолееме. Не заведува нудејќи ни лажна сигурност. 

 Разликите нас не спојуваат, ако ја фатиме таа златна нишка на помирување на љубовта и праксата. Спојот е многу едноставен. Љубовта не едниот партнер му дава слобода на другиот и во пракса делува на начин кој го усреќува, а не оптеретува.

Прочитајте повеќе