Нов стих, нова песна.
Нова без смисла тажаленка никна.
Дали ти, случаен минувачу,
во душава проникна?
Дали те поканив во душава да се вдомиш,
ти понудив ли одаја топла?
Мислам дека ти провали, несреќнику,
во осамената душа моја.
Сето свое богатство кутро,
ти го посла како килим над светот мој;
со единствена насмевка на кревкост
избриша се што некогаш беше напишал тој.
Ми подари невини детски ноќи,
ми подари благост што друг пат сетено ја немав;
но дојде и тој ден, дојде и тој миг,
кога без збогум од мојот пат те снема.
Иако неканет, сепак ми беше гостин,
иако лажлив, јас сепак те сакав...
Понекогаш знам неправдено си одев - но секогаш со наведната глава се враќав!
И ти беднику реши, на мојава љубов тажна,
во една ноќ осамена, августовска мила...
реши без жал ти скршена да ја сториш,
реши ти да ги отсечеш нејзините снажни крила...
Зарем повеќе во твоето срце за мене нема место?
Зарем јас не сум повеќе твојата драга?
Зар во моево срце - широк дом ти е тесно?
Зар би можел да ме осудиш на вечна тага...?
Дали те поканив во срцево да се вдомиш,
ти понудив ли одаја топла?
Оди сега, одлетај ти засекогаш,
- исто како што неповикан долета во душава моја.
Дали ти, случаен минувачу,
во душава проникна?
Дали те поканив во душава да се вдомиш,
ти понудив ли одаја топла?
Мислам дека ти провали, несреќнику,
во осамената душа моја.
Сето свое богатство кутро,
ти го посла како килим над светот мој;
со единствена насмевка на кревкост
избриша се што некогаш беше напишал тој.
Ми подари невини детски ноќи,
ми подари благост што друг пат сетено ја немав;
но дојде и тој ден, дојде и тој миг,
кога без збогум од мојот пат те снема.
Иако неканет, сепак ми беше гостин,
иако лажлив, јас сепак те сакав...
Понекогаш знам неправдено си одев - но секогаш со наведната глава се враќав!
И ти беднику реши, на мојава љубов тажна,
во една ноќ осамена, августовска мила...
реши без жал ти скршена да ја сториш,
реши ти да ги отсечеш нејзините снажни крила...
Зарем повеќе во твоето срце за мене нема место?
Зарем јас не сум повеќе твојата драга?
Зар во моево срце - широк дом ти е тесно?
Зар би можел да ме осудиш на вечна тага...?
Дали те поканив во срцево да се вдомиш,
ти понудив ли одаја топла?
Оди сега, одлетај ти засекогаш,
- исто како што неповикан долета во душава моја.
Содржините на интернет страницата Романтични.мк може да се користат исклучиво за лично информирање. Не е дозволено превземање, користење или реобјавување (дозволено е реобјавување само на дел од содржината со ставање линк до содржината што се цитира) без писмена дозвола од Бест Нет Студио, во спротивно ќе Ви пратиме фактура со назнака „плагијат“ во вредност од 15.000 денари.
Коментари
angew4e
пред неколку години
no comment....stv me ostavi bez zborovi=)
NeStWeTo
пред неколку години
Зарем повеќе во твоето срце за мене нема место?
Зарем јас не сум повеќе твојата драга?
Зар во моево срце - широк дом ти е тесно?
Зар би можел да ме осудиш на вечна тага...?
......no comment.....kako za mene napisano
maeto
пред неколку години
prekrasno
super ste mwa mwa kiss
Nezzy
пред неколку години
Pesnava ja napisav pred tocno edna godina, koga prv pat prestanav da bidam so moeto malecko... Bese avgust, kraj na avgust. Inace meguvremeno se smirivme, no pak raskinavme, a jas seuste go sakam go sakam ..... i ke umram sakajki go
dAn4eLiCioUs
пред неколку години
едноставно ПРЕКРАСНО...
Остави Коментар