Нов стих, нова песна.
Нова без смисла тажаленка никна.
Дали ти, случаен минувачу,
во душава проникна?
Дали те поканив во душава да се вдомиш,
ти понудив ли одаја топла?
Мислам дека ти провали, несреќнику,
во осамената душа моја.
Сето свое богатство кутро,
ти го посла како килим над светот мој;
со единствена насмевка на кревкост
избриша се што некогаш беше напишал тој.
Ми подари невини детски ноќи,
ми подари благост што друг пат сетено ја немав;
но дојде и тој ден, дојде и тој миг,
кога без збогум од мојот пат те снема.
Иако неканет, сепак ми беше гостин,
иако лажлив, јас сепак те сакав...
Понекогаш знам неправдено си одев
- но секогаш со наведната глава се враќав!
И ти беднику реши, на мојава љубов тажна,
во една ноќ осамена, августовска мила...
реши без жал ти скршена да ја сториш,
реши ти да ги отсечеш нејзините снажни крила...
Зарем повеќе во твоето срце за мене нема место?
Зарем јас не сум повеќе твојата драга?
Зар во моево срце - широк дом ти е тесно?
Зар би можел да ме осудиш на вечна тага...?
Дали те поканив во срцево да се вдомиш,
ти понудив ли одаја топла?
Оди сега, одлетај ти засекогаш,
- исто како што неповикан долета во душава моја.
Нова без смисла тажаленка никна.
Дали ти, случаен минувачу,
во душава проникна?
Дали те поканив во душава да се вдомиш,
ти понудив ли одаја топла?
Мислам дека ти провали, несреќнику,
во осамената душа моја.
Сето свое богатство кутро,
ти го посла како килим над светот мој;
со единствена насмевка на кревкост
избриша се што некогаш беше напишал тој.
Ми подари невини детски ноќи,
ми подари благост што друг пат сетено ја немав;
но дојде и тој ден, дојде и тој миг,
кога без збогум од мојот пат те снема.
Иако неканет, сепак ми беше гостин,
иако лажлив, јас сепак те сакав...
Понекогаш знам неправдено си одев
- но секогаш со наведната глава се враќав!
И ти беднику реши, на мојава љубов тажна,
во една ноќ осамена, августовска мила...
реши без жал ти скршена да ја сториш,
реши ти да ги отсечеш нејзините снажни крила...
Зарем повеќе во твоето срце за мене нема место?
Зарем јас не сум повеќе твојата драга?
Зар во моево срце - широк дом ти е тесно?
Зар би можел да ме осудиш на вечна тага...?
Дали те поканив во срцево да се вдомиш,
ти понудив ли одаја топла?
Оди сега, одлетај ти засекогаш,
- исто како што неповикан долета во душава моја.
Содржините на интернет страницата Романтични.мк може да се користат исклучиво за лично информирање. Не е дозволено превземање, користење или реобјавување (дозволено е реобјавување само на дел од содржината со ставање линк до содржината што се цитира) без писмена дозвола од Бест Нет Студио, во спротивно ќе Ви пратиме фактура со назнака „плагијат“ во вредност од 15.000 денари.
Коментари
Anga
пред неколку години
Pa top e Mn Mn HEHe pOOzZ
ancuska
пред неколку години
Cool e...
zrnce
пред неколку години
Eeee.mn tazna i ubava pesni4ka,i jas sakam so celo srce ama toa izgleda nikoj da go zabelezi,ne znam zosto no momentalno cel svet mi se uriva od bolka,sup e pesnava
Остави Коментар