И тогаш во тој момент одеднаш сите околу тебе се небитни, ги снемува, исчезнуваат. Момент кога срцето само што не ти излетало од градите, целиот ти се тресеш, но не од ладно, туку од трема. Момент кога се појавува таа личност која те смирува, со која лебдиш, и додека лебдиш сфаќаш некои работи.
Ја видов како стои покрај ѕидот и знаев дека е таа, дури и кога косата и го покриваше наведнатото лице, не се колебав ниту една секунда за да тргнам накај неа и да се запознаеме. Како одминуваше времето така добивав впечаток дека доколку се случи нешто помеѓу нас, таа нема да биде од оние девојки кои влегле во мојот живот, ми станале досадни и на овој или оној начин сум ги избркал од себе. Со неа е друго, со неа времето лета како вселенски брод кон вселената. Знам дека ако некогаш се спојат коцките, моите и нејзините и бидеме заедно, дека тоа ќе биде тоа. Она што не секој кој ја почувствувал љубовта може да го почувствува. Она кое некои го викаат: 3 метри над небото. Кај нас ќе бидат 4. За да бидеме над сите други.
Коментари
Остави Коментар