Повторно сум овде. Ги бројам полноќните часови без тебе, како и секогаш... И како секогаш те замислувам тука, до мене, ние двајцата прегрнати го чекаме воскреснувањето на новиот ден. Но, кога ги гледам ѕвездите како се гаснат уште при самата помисла на тебе, сваќам дека не ни беше судено да бидеме заедно. Небото е празно, темно како мојата душа. Ѕвездите ги снема во моментот кога решив да пишувам за тебе. Велат дека светлината е надеж. Значи надеж за нас двајцата повеќе нема. Доцна дознав дека сум била заљубена во некој кој не го ни познавав. Бев заљубена во твојата копија, во принцот од сказните, а не во проклето искусниот срцекршач. Живеев во морето пловејќи од лаги, бев заслепена од твоите волшебни сказни и никако неможев да го видам твојот оригинал. Понекогаш си помислувам дека вистински ме сакаше ... но знам дека тоа е само уште една заблуда! Сепак, ти благодарам за прекрасно изрецитираните лаги, со нив барем еднаш во животот можев да поверувам дека сонот може да ми биде вистина. Со таа твоја копија ме направи среќна до лудило. Не заслужуваш, но сепак благодарам што ме научи дека во животот не можам да добијам се што ќе посакам. Твојата копија вечно ќе стои во моето срце за да се сеќавам на оригиналот - на очајно суровиот оригинал

Прочитајте повеќе