Ако некогаш ова писмо ти дојде до раце, а ти гордееќи од љубопитство жално го прочиташ наврати се на нас и на она што некогаш го имавме. А ги имавме среќата и љубовта и ги делевме заеднчки.
И ќе видиш едно неискусно девојче кое стои пред тебе и во рацете држи срце кое ти го подарува. Ти само го вртиш грбот. Тогаш срцето се крши во девојчините раце. А од очите истекуваат солзи. Кутрото девојче плаче од преголема болка, но и од пресилна љубов што ја чувствува за тебе. Ти продолжуваш напред. Чекориш гордо, одеднаш нешто чудно се случува. Таа ја крева главата, си ги брише солзите, А насмевката пак и се појавува на лицето. Ти застануваш се вртиш назад го довикуваш нејзиното име, но се е залудно. Неа ја нема. Слушаш гласови, извици на задоволство, смеа. И понесен од некоја чудна сила тргнуваш напред следејќи ја во чекор. Во еден миг не можеш ни сам да поверуваш, девојчето кое до пред малку беше тажно и скршено сега се смее и е среќно во прегратките на едно симпатично момче. И што? Ти паѓа мрак пред очите и сваќаш што си имал, а бесмислено си го отфрлил од себе. Каде се сега оние што ти делеле совети да те одвратат од лошите патишта по кој си тргнал следејќи ги своите другари и бездната во која западна. Можеби во некој друг живот на некој друг свет повторно ќе се сретнеме, но не сум сигурна дали ќе остане нешто од оваа љубов што сме ја имале. Дали пак ќе бидеш среќен со девојчето кое те сакаше повеќе од својот живот.

Прочитајте повеќе