Го пишувам ова писмо додека другите спијат. Момент на слабост. Писмо за тебе. Сакам да знаеш дека се додека не те сретнав тебе безгрижно си играв со моите другарки и ми беше најважно од сè моето семејство. Бев добро и примерно девојче. Тогаш те сретнав тебе и пораснав. Повеќе не сум она мало девојче кое стои пред големата врата на животот прашувајќи се што има зад неа. Одамна веќе знам дека зборот живот не значи само среќа и радост, туку и бол и солзи. Тоа го научив од тебе и затоа сакам да ти се заблагодарам. За тебе плачев секоја ноќ и го проколнував денот кога те видов. Сфатив дека во овој суров живот не цветаат само ружи, а и дури кога цветаат имаат трње. Ако некоја друга те бакнува со затворени очи речи си:”И ТАА МЕ БАКНУВАШЕ ТАКА, БИДЕЈЌИ НЕ МОЖЕШЕ ДА ПОВЕРУВА ДЕКА НЕ СОНУВА”

Прочитајте повеќе