Во животот се случуваат работи за кои не сме свесни дека еден ден и нам можат да ни се случат. Сме слушале за безброј тажни љубовни приказни, потресни настани, напуштања, но некако сето тоа сме го заборавиле некаде длабоко во подсвеста.
Кога ќе го почувствуваме на своја кожа, тоа никоаш не избледува, стои на врвот...
Никогаш нема да го заборавам твоето ангелско лице.
Никогаш нема да ги заборавам лудите ноќи.
...Се сеќаваш ли како започнавме?
Тоа беше уште една жешка летна ноќ. Тоа беше летната дискотека. Тоа беше нашата прва средба.
Се сеќаваш ли на првото испраќање?
Или на бессоните ноќи кои ги поминавме заедно?
Не можам да го заборавам моментот кога утрото, во 5 часот побегна од дома само за да ме испратиш...
Да, добро паметам дека дојде по ноќница на автобуска. Луѓето те гледаа вчудоневидено. Но, не беше важно како изгледаше. За мене секогаш беше најубава.
Цел пат солзи го красеа моето лице... Но, тоа беше наше последно видување.
Те прашувам зошто? Каде си сега?
Ако некогаш го прочиташ ова писмо и се пронајдеш во истово, знај само дека ќе те сакам секогаш, каде и да си што и да правиш...

Прочитајте повеќе