Истражувањата покажале дека личноста со повеќе емпатија и разбирање се чувствуваат помалку осамени, без обзир на тоа колку социјални контакти имаат.
Неврпсихијатарот од Сан Диего објавил резултати од истражувањето.
Тој дошол до заклучок дека мудроста како таква е поврзана со стапката на осаменост.
Осаменоста не означува само физичка самотија. Осаменоста е субјективно чувство. Таа е врвка помеѓу односите кои ги имате и они кои ги посакувате.
Мудроста е сложена човечка особина со специфични компоненти. Некои од нив се способност за регулирање на емоцииите, саморефлексија и социјално однесување како емпатија, одлучнос и толеранција кон другите.
Истражувачите откриле необична врска на осаменост и година на староста. Најпогодени се луѓето од различни старосни групи, во касните дваесети, во средните педесети и во доцните осумдесети. Причина за тоа може да биде
дека доцните дваесети се период за носење на големи одлуки кои неретко создаваат стрес.
Од друга страна, резултатите покажуваат дека колку човекот е помудар, тоа е помала можноста дека ќе почувствува некој вид на осаменост.
Истражувачите ја мереле мудроста према шест важни аспекти, а тоа е алтруизам, чувство за правда, општо познавање на животот, управување со емоции, прифаќање различности и одлучност.
Резултатие покажуваат дека мудрите поединци се во добро друштво, без обзир дали се окружени со луѓе или не. Иако мудроста преставува широк поим на просоцијално однесување, на основа на дефиниции кон кој се истражувало може да се заклучи дека во овој случај на мудроста највеќе се однесува на регулирање на емоции и емпатија.
Коментари
Остави Коментар