Знаев дека во мојот живот ќе бидеш многу значајна. Кога прв пат те видов знаев дека никогаш не ќе можам да те заборавам. Колку и да си помислував дека ќе бидеме само другари, не бев сигурен во такво "другарство". Верував дека ќе ми бидеш повеќе од другарка. И во право бев, зар не? Но, колку што одминуваше времето толку повеќе доаѓаше онаа тага што срцето не може да ја сопре. Се намалуваа и твоите погледи испратени кон мене. Оние некогашни погледи што ме правеа среќен. А љубовта во моето срце сé повеќе стануваше голема, многу голема. Во еден миг сфатив дека мојата љубов е невозвратена. Можеби затоа и создава само неподносливи болки?! Болки што не можат да се скријат, што се гледаат во очите. Немам веќе сили да се борам за тебе. И надежта во мене полека згаснува. Со секој нов ден мојата тага се зголемува. Те барам тебе. Без тебе мислам дека светот ќе се урне врз мене. Но, ти сето тоа не го забележуваш. Дали помислуваш како се чувствувам кога ќе те видам со него?! И дали неговите очи те гледаат со таков сјај како моиве?! Дали неговите усни понежно те бакнуваат отколку моите?! И дали тој затреперува како мене кога случајно ќе те види?! Дали... дали те сака како што јас те сакам? Бескрајно и силно, онака како што може да те сака само моево срце. И ниедно друго.

Прочитајте повеќе