Еве, ова мало писмо (кое можеби и не требаше да биде напишано) нека стигне до тебе преку кое ти ја упатувам последната пролеана солза и ќе се обидам да не мислам веќе на онаа на која ништо не и значам. На онаа љубов на прв поглед која толку многу ме вознемири.
Денеска ми се случија три нешта: ми недостасуваше, ми недостасуваше и повторно ми недостасуваше. А околу мене тишина. Размислувам за тебе, за нас, за нашата (непостоечка) љубов. Во овој час го чувствувам најубавиот момент од животот - љубовта. Вљубен сум во тебе! Ти си ми како ѕвезда во моиве очи, како сенка која ме следи насекаде, како сончев зрак што ме грее кога ми е студено. Но твојата сенка полека се губи некаде во далечината, а моево срце признава дека се уште те љуби. За тебе сум подготвен да направам сé. Дури и ноќе срцево тагува за она што е недостижно за мене. Тагува само за тебе. Ти која успеа да ме освоиш, а потоа си замина. Сега знам дека никогаш нема да бидеш моја.
Ех, кога би биле заедно! Навистина прекрасно звучи. Треба да знаеш дека во моево срце секогаш ќе стои твоето име. Затоа барем понекогаш, ако не намерно тогаш барем случајно помисли на мене. Помисли на тоа дека има некој кој искрено те сака. Помисли на мене бидејки не можам без тебе. А јас си признавам, сакав многу девојчиња, но ниедна како тебе зошто ти ме научи вистински да сакам.
Додека ме гледаше со твоите волшебни очи исполнети со ѕвезден сјај, огнот во моето срце сè повеќе се распламтуваше. Се надевам, не згрешив што твојот лик го врежав длабоко во моево срце, а ти вечно ќе живееш во него. Постојано посакувам да го чујам твојот глас, да ме огрее твојата насмевка.
Зошто толку лесно ме освои? Во темните ноќи додека седиш сама - сети се на мене. Сети се на моите погледи испратени кон тебе. А јас никогаш нема да го заборавам оној ден во кој ги доживеав најубавите мигови во животот - кога те видов тебе. Сега не кријам дека само тебе те сакам, а размислувајќи за љубовта знам дека тебе те немам.

Прочитајте повеќе