Секогаш кога мислам на тебе јас умирам, а ти незнам дали и се сеќаваш на моето име. Зар паметиш дека постојам јас или можеби сум ти само бледа слика. Којзнае која е сега во твоите прегратки додека јас умирам од тага затоа што не можам да те имам, затоа што си далеку, нè делат 100км и многу нејасни прашања. Знам дека не ти значев многу, но како и да е ти заземаш историско место во моето срце и живееш во него како икона која ми дава храброст да продолжам понатаму и покрај мракот што ме опкружува кој ми дава сила дека ќе дојде денот кога повторно ќе го осетам тој допир кој ќе го разбуди немирот во мене. Не постои ни еден миг во кој не сум помислила на тебе, но се прашувам дали го заслужуваш тоа, дали ќе го паметиш моето име и ќе ја паметиш онаа вечер што јас ќе ја паметам засекогаш...

Прочитајте повеќе