Колку сме повеќе љубоморни - толку повеќе сакаме? Дали љубомората е критериум за љубов? Кога таа е „разумна“ и има ли воопшто нормална љубомора? Кога се појавува?

Понекогаш сме во депресија, изморени, се чувствуваме подебели, не секси, со лоша фризура итн. Со еден збор се чувствуваме несигурни во себе си и тоа нè тера да мислиме дека и партнерот не гледа на тој начин. Тогаш сме склони да љубомориме на ситуации во кои инаку не би биле - тој погледнал некоја „на подруг начин“, зборува со друга подолго отколку со вас, си мислите дека не ве гледа со оној „блесок во очите“ како порано...

Не е ли љубомората точно тоа, несигурност во самите нас? Зашто треба да се потценуваме?
Ако се обидеме да го држеме дечкото поблиску до нас и да му „дишеме“ во врат за да нема можност да нè изневери, ние напротив го охрабруваме на таков чекор. Ако постојано му покажуваме дека немаме доверба во него, ние всушност го тераме потсвесно тој да се правда и да постапи точно така - да не изневери. Не е ли подобро да го направиме неопходното за нашите чувства и самоувереност, наместо да го правиме саканиот да се чувствуа виновен секогаш кога не е во хармонија со себе си?

Не треба да забораваме дека тој не е наша сопственост како ни ние негова и да му ги дадеме правата кои сакаме и тој да ни ги даде - љубов, доверба и лично мислење. Да, љубоморите не значи да сакате, а да го уништувате здравјето и семејството. Најдобро е кога ќе изникне сомнеж да поразговарате отворено наместо да се поддавате на сомнежите. Многу често сите сомнежи се плод на фантазијата, која се јавува како резултат на... многу фактори.

Навистина има мажи кои со своето однесување едноставно ја провоцираат довербата и предизвикуваат љубомора, но тие се друг случај каде што како и да правиме како и да се однесуваме сомнежот за нивната верност секогаш ќе биде присутен.

Прочитајте повеќе