Колку беше убава љубовта што ја чувствував за тебе! А сега, срцево ми е скршено, колку и да се обидувам да те заборавам, не можам, зашто во мене има нешто посилно од заборавот. Не можам ни за миг од мисливе да ги отстранам твоите прекрасни очи, тој немир што ми го создаваа. Како можев да избегам од твојата насмевка? Ти ми го освои срцево само со еден поглед, со само една волшебна насмевка. Толку беше потребно за да те засакам. Тоа премногу боли, а уште повеќе тоа што никогаш не те видов убаво. Знам дека сето тоа ти, сепак, го насетуваш. Кога те гледав треперев, чувствував дека срцево ми е подготвено за експлозија. Но, сепак, во мене постои надеж дека барем малку нешто ти значам, а не сакам да се залажувам. Колку и да ми е празен животот без тебе, морам да продолжам да живеам. Дури и без тебе. А и да ти посакам среќа, љубов. Тоа ти го заслужуваш независно дали те сакам или не, дали ти значам или не. Можеби само еден нежен бакнеж може нештата да ги измени од корен. Знам дека и солзи ќе ми се појавуваат во очите. Знам и тоа дека очекувам ден кој можеби никогаш нема ни да дојде. И знај дека во моето срце засекогаш ќе има место за тебе, без разлика дали сум со друга или ти си со друг. Засекогаш!

Прочитајте повеќе